حسین سراج زاده و فاطمه جواهری
چاپ اول ۱۳۹۷
۴۰۸ ص
در طول سال‌های گذشته جامعه ایران تحت تأثیر فرایند نوسازی و در راستای نیل به معیارهای بالای توسعه یافتگی، دگرگونی‌های زیادی را از سر گذرانده است که از جمله آنها می‌توان به اهمیت یافتن مناسبات عقلانی، علمگرایی، کارآمدی و تخصصگرایی اشاره کرد. عناصر یاد شده در اغلب موارد، از طریق آموزش‌ها و تحصیلات دانشگاهی به دست می‌آیند. به همین دلیل، رشد نظام آموزش عالی در کانون توجه دولتمردان و مدیران کشور قرار گرفته است.